امشب تمام خویش را ازغصه پرپر میکنــــــــــم
گلدان زرد یاد را با تو معطر میکنـــــــــــــــــــــم
تو رفته ای و رفتنت یک اتفاق ساده نیســــــت
ناچار این پرواز را این بار باور میکنــــــــــــــــــــم
یک عهد بستم با خودم ،وقتی بیایی پیش مـــن
به احترام رجعتت من ناز کمتر میکنــــــــــــــــــم
یک شب اگر گفتی برو ،دیگر زدستت خسته ام
آن شب برای خلوتت ،یک فکر دیگر میکنــــــــــم
صحن نگاهت را به روی ،اشتیاقم باز کـــــــــــــن
من هم ضریح عشق راغرق کبوتر میکنـــــــــــــم
شعریست باغ چشم تو ،غرق سکـــــــوت و آرزو
یک روزمن این شعر را ،تا آخر از برمیکنـــــــــــــم
گر چه شکستی عهد را ،مثل غرور ترد مـــــــــن
اما چنان دیوانه ام ،که با غمت سر میکنــــــــــم
زیبا !خدا پشت و پناه چشمهای عاشقـــــــــــت
با اشک وتکرارو دعا ،راه تورا تر میکنــــــــــــــم...
مریم حیدرزاده